Raportowanie oparte o zrównoważony rozwój przedsiębiorstw dotyczy nie tylko największych firm i tych, które na to ‘stać. Zrównoważony rozwój coraz częściej jest synonimem tańszego finansowania, lepszego PR i publicity. Raportowanie ESG stało się modne, a jednocześnie niewygodne, bo nie wszystko, co jest zrównoważonym rozwojem daje się zmierzyć i policzyć i przedstawić w formie powtarzalnego wg tego samego schematu raportu ilościowego. Raporty jakościowe to czasem nie te historie, które wywierają największy wpływ i dają największą zmianę, ale takie, które najbardziej chwytają czytelników raportu za serce (i kieszenie). Zapraszamy do debaty nad najtrudniejszą do ilościowego raportowania literą, czyli S, spośród ESG.

Czy S, to jeszcze oznacza social, czy coś innego? Dlaczego ‘social’ zamienia się w ‘stakeholders’ i czy to w ogóle jest możliwe, aby brać wszystkich interesariuszy pod uwagę?

Jak wyrównywać wszystkie aspekty e-s-g?

Czy ESG naprawdę dotyczy tylko tych największych i dlaczego ESG jest ważne również dla małych i średnich przedsiębiorstw jako dostawców przedsiębiorstw działających w nurcie zrównoważonego rozwoju?